To wydawnictwo można by podsumować w zasadzie jedym zdaniem - ot koncert i tyle... Zespół wyszedł na scenę w Birmingham, odegrał co swoje i zszedł. Zwyczajny koncert? O nie! **Come Hell Or High Water** trzeba mieć w swojej kolekcji z powodu pana w czarnym stroju - Ritchiego Blackmore'a. Ten najpierw nie pojawia się razem z całym zespołem na samym początku koncertu, by wkroczyć dopiero w połowie //The Highway Star// w momencie, kiedy odegrać ma swoje solo. Oglądamy dalej i widzimy jak obrzuca kamerzystę wodą, ostentacyjne ignoruje Gillana, a po koncercie schodzi zupełnie inną stroną niż reszta zespołu... To koncert o bardzo dobrej jakości obrazu i dźwięku, ale niestety też świadectwo rozpadu najsłynniejszego składu zespołu. Dodatkowo po niektórych utworach umieszczone są krótkie wywiady z muzykami na temat utworów i ówczesnej atmosfery w zespole.