Właściwie: Jason Eli Becker. Amerykański gitarzysta, kompozytor i producent. Jest uznawany za jednego z wirtuozów gitary elektrycznej, a jego karierę przerwała ciężka i nieuleczalna choroba (stwardnienie zanikowe boczne) w wyniku której stracił zdolność ruchu i mowy. Wciąż jednak tworzy muzykę przy wykorzystaniu komputera i systemu wynalezionego przez jego ojca opartego na ruchu gałek ocznych. Uważany za znakomitego technika, propagował neoklasyczny styl w muzyce heavymetalowej. Inspirował go Niccolo Paganini, a także inni twórcy klasyczni jak Jan Sebastian Bach i Wolfgang Amadeusz Mozart. Z rockowych inspiracji należy wymienić przede wszystkim Erica Claptona, Jeffa Becka, Eddiego Van Halena i Boba Dylana. Zaczynał w latach 80. w zespole **Cacophony** z Martym Friedmanem. Zespół wydał dwa albumy: //**Speed Metal Symphony**// (1987 r.) i //**Go Off**// (1988 r.). Jason zagrał też dwa gitarowe sola na płycie Marty'ego Friedmana //**Dragon's Kiss**// (1988 r.) i własny album //**Perpetual Burn**// w tym samym roku (na którym z kolei kilka solówek zagrał Friedman). W glorii młodego herosa gitary elektrycznej dołączył do zespołu **Davida Lee Rotha** zastępując w nim samego Steve'a Vai. W trakcie nagrywania albumu //**A Little Ain't Enough**// w 1989 roku pojawiły się jednak pierwsze symptomy choroby i na trasę zespół ruszył już z Joe Holmesem jako gitarzystą, natomiast Becker usłyszał wyrok - trzy do pięciu lat życia. Nie poddał się jednak i do dziś jest aktywnym kompozytorem i producentem. Wydał albumy //**Perspective**// (1995 r.), //**The Raspberry Jams**// (1999 r.) i //**Blackberry Jams**// (2003 r.), przy czym ta ostatnia to jego prywatne nagrania z lat 80. W 2008 roku ukazała się też płyta //**Collection**// na której znalazły się zremasterowane starsze utwory oraz trzy nowe.