Wydany w 1972 roku album **Machine Head** od lat konkuruje z **In Rock** do miana najważniejszego albumu w dyskografii **Deep Purple**. Oba zaliczane są do ścisłej czołówki płyt, które swą muzyczną zawartością decydowały o obliczu światowej sceny rockowej. **In Rock** może był albumem bardziej przełomowym, ale obserwując zestaw utworów zawartych na **Machine Head** można odnieść wrażenie, że mamy na nim większą ilość absolutnie kultowych utworów. W końcu brzmienie – na **Machine Head** jest imponujące: wyraziste, czytelne, ale zarazem masywne, miażdżąco ciężkie. Słychać też wyraźnie, jak wiele z muzyki **Deep Purple** przeniosło się na brzmienie zespołów heavy metalowych, które święciły triumfy w latach późniejszych. Z zamiarem nagrania albumu z wykorzystaniem ruchomego studia wypożyczonego od **Rolling Stones**, **Deep Purple** przybyli do szwajcarskiego Montreux. Nagrania mieli dokonać w klubie Casino, gdzie dzień przed rozpoczęciem prac koncert miał **Frank Zappa**. Wówczas doszło do pożaru, który zniszczył Casino i tymczasowo pozbawił **Deep Purple** miejsca do pracy. Ale to właśnie ów pożar, a raczej dym z niego, opadający na Jezioro Genewskie natchnął Rogera Glovera do napisania słów: //Smoke On The Water//. Słowa te stały się tytułem najsłynniejszej piosenki zespołu, opatrzonej legendarnym riffem, znanym każdemu choć trochę interesującemu się rockiem. Walory **Machine Head** nie kończą się bynajmniej na wspomnianym utworze. Jest przecież rozpędzony //Highway Star//, gdzie popisowe sola serwują Blackmore i Lord. Mamy szalenie melodyjny i równie szalenie dynamiczny //Pictures Of Home// i pobrzmiewający jazzem //Lazy//, jest dosadny, hardrockowy //Space Truckin’//. Poziom trzymają też pozostałe utwory : //Never Before// (singlowy utwór, który jednak nie doczekał się szczególnej popularności) i //Maybe I'm Leo//. Piątka muzyków stanowi fenomenalny monolit. Zachwycają wszyscy od Gillana poczynając na Ianie Paice kończąc. Znakomicie uzupełniają się Blackmore i Lord, zarówno w grze solowej, jak i rytmicznej, gdzie godnie wspiera ich Roger Glover. Paice z wyczuciem balansuje pomiędzy oszczędnym graniem (//Never Before//), a swoim sztandarowym galopowaniem na oślep (//Pictures Of Home//). Świetni muzycy, świetna muzyka. No i kapitalny album