**Down To Earth** to jedyna płyta **Rainbow** nagrana z Grahamem Bonnetem jako wokalistą i można się domyślać, że gdyby była udana, to nowy frontman pozostałby w ekipie Ritchiego na dłużej. Bonnet obdarzony jest dość mocnym głosem o barwie świetnie pasującej do komercyjnego rocka, niestety czegoś mu brakuje - tego czegoś co mogłoby go wyróznić na tle setek podobnych mu rockowych krzykaczy. Ogólnie prezentuje się przyzwoicie, oczywiście pod warunkiem, że nie porównuje się go do znakomitego poprzednika. W czasie gdy powstawało **Down To Earth** Ritchie nastawiony był na sukces komercyjny i na podbój amerykańskich stacji radiowych... najbardziej ewidentnym tego dowodem jest największy hit z albumu - //Since You've Been Gone//, Mamy tu prosty, ale szybko zapadający w pamięć riff na początek oraz melodyjny, zapamiętywalny refren, w sam raz do nucenia przy goleniu czy innych codziennych czynnościach. Od razu można poczuć, że to kawałek z premedydacją stworzony do radia. Podobnych muzycznych klimatów jest więcej, utwory są utrzymane głównie w średnim tempie, oparte na skocznych riffach i skomponowane z dbałością o przebojowe refreny. Wyróżniłbym tu rozpoczynający album numer //All Night Long// - utwór przebojowy z hardrockowym pazurem, warto też zwrócić uwagę na rajcowny //Lost In Hollywood// kończący album. Fajnie wypada kołyszący, chwilami kojarzący się z //Mistreated// **Deep Purple** //Love Is No Friend// z klimatycznymi klawiszowymi solami Dona Aireya. Airey pokazuje się z dobrej strony również w innych utworach, choćby wspomnieć //Eyes Of The World//, w którym wykonuje intrygujące, niespokojne intro. Utwór ten przywołuje skojarzenia //Gates Of Babylon// i z pewnością jest jednym z najciekawszych numerów na płycie. Jak więc widać, **Down To Earth** nie jest pozbawiona jasnych punktów, generalnie jednak jest to jedna ze słabszych pozycji w "tęczowej" dyskografii.