Płyta **1984** zawiera muzykę skoczną, radosną i zapewne ku zaskoczeniu wielu ówczesnych fanów **Van Halen** - bardzo klawiszową. Zaczyna się od klimatycznego intro //1984// (jedyny utwór na płycie **1984** który nadałby się do ścieżki dźwiękowej do słynnej książki George'a Orwella o tym tytule), a potem wkracza charakterystyczny klawiszowy riff do //Jump//. Ten utwór zna chyba każdy... już sam tytuł jest "skoczny" i świetnie oddaje charakter kompozycji. Podobnie żywiołowy jest kolejny hit //Panama// - tym razem jest już bardzo gitarowo. Tymczasem, zaczyna się kolejny lekki gitarowy przebój //Top Jimmy// i lekkie zniecierpliwienie, kiedy będzie coś mocniejszego? No i w końcu mamy trochę czadu w //Hot For Teacher//. Bardzo klawiszowo jest też w kolejnym wielkim przeboju //I'll Wait// w którym czuć dyskotekowe klimaty lat 80-tych. Jest też szybki, galopujący //Girl Gone Bad// i krwisty //House Of Pain//, ale one też charakteryzują się gładkim brzmieniem, oba utwory dają jednak na koniec trochę zadziorności i rockowego kopniaka. **1984** to przyjemna, melodyjna, rockowa płyta z nowoczesnym jak na tamte czasy brzmieniem, okraszona tradycyjnie popisami Eddiego Van Halena i radosnym, luzackim wokalem Rotha. Ponad 30 minut dobrej zabawy. Jak na tamte czasy pod względem produkcji jest to majstersztyk. Dzisiaj to brzmienie już takiego wrażenia nie robi.