Na //**Metalhead**// zespół kontynuuje drogę obraną na //**Unleashed The Beast**//, można nawet powiedzieć, że muzycy z grupy poszli krok dalej. Brzmienie gitar jest mocne, mięsiste, śpiew Biffa Byforda ostry i przenikliwy, partie perkusji obsługiwanej tym razem przez Fritza Randowa sa bardzo uwypuklone, poszczególne utwory mają nieco demoniczny wyraz. Jest jeszcze ciężej, jeszcze bardziej metalowo niż na poprzednim albumie. Komercyjnych elementów, typowych dla lat 80. zostało już naprawdę niewiele... Wszystko o czym wspomniałem słychać już w utworze tytułowym, który jest w zasadzie pierwszym na płycie, jeśli nie liczyć krótkiego, wprowadzającego upiorny klimat intro (podobny zabieg zastosowano na //**Unleash The Beast**//. W podobnym tonie zagrany jest kolejny utwór //Are We Travellers in Time//, bardzo ciekawie zbudowany, stanowiący jeden z najbardziej intrygujących fragmentów na płycie. Jednak próżno szukać tu chwytliwych tematów melodycznych. W dalszej części jest wciąż bardzo heavymetalowo. Czasem wolniej i bardziej masywnie jak w przypadku //Song of Evil//, //Piss Off//, czasem dla odmiany szybko i bezkompromisowo jak w //All Guns Blazing//, czy w //Conquistador//, który rozpoczyna się klimatycznym akustycznym wstępem, ale potem rozlega się kapitalny, furiacki gitarowy riff. Trafia się też przebojowy numer w postaci //Prisoner//, z radosnymi harmoniami gitarowymi i wpadającym w ucho refrenem, który robi na chwilę przyjemną odmianę. A na zakończenie dostajemy jeszcze całkiem niezły, refleksyjny, ośmiominutowy //Sea of Life//. //**Metalhead**// to bardzo solidny, potężnie brzmiący heavymetalowy album, najcięższy jaki ten zespół nagrał do tamtego czasu. Jednak o ile początek płyty jest wyśmienity, z czasem trochę zaczyna brakować interesujących tematów i pod koniec emocje nieco opadają. W ostatecznym rozrachunku jest to dobra płyta, ale... **Saxon** nagrywał już lepsze.