Płytę //**New Jersey**// z reguły wymienia się obok //**Slippery When Wet**// jako najlepsze dokonanie **Bon Jovi**, udane zarówno pod względem artystycznym jak i pod względem sukcesu komercyjnego. Generalnie, płyta jest muzyczną kontynuacją swojej poprzedniczki, mamy tu bowiem znów glammetalową stylistykę i cały zestaw superprzebojów, z których niemalże każdy miałby szansę zostać wytypowany na singiel. Można jednak odnieść wrażenie, że jest troszkę mniej gitarowo, a jeszcze bardziej melodyjnie, niż poprzednio. Dominują zawadiackie przeboje, jak cięty //Lay Your Hands on Me// i pulsujący, chóralnie zaśpiewany //Bad Medicine//. Nieco rockowego brudu słychać w //Homebound Train// z niesfornym gitarowym riffem i ze zjadliwym śpiewem Jona, a klimatu dodaje tu też partia harmonijki ustnej i dzikie dudnienie basu Sucha. Jest to na pewno jeden z jaśniejszych punktów płyty, ukazujący trochę bardziej niepokorne oblicze chłopaków z New Jersey. W //Living in Sin// mamy bardzo nastrojową zwrotkę i głośny, podbijany gitarowym riffem refren, w //Blood on Blood// galopującą linię basu i perkusji oraz śpiewną melodię. A jest jeszcze //Wild Is the Wind// z szalenie wpadającym w ucho refrenem, czy ballada //I'll Be There For You// z ekspresyjnym, wykrzyczanym refrenem. Na koniec **Bon Jovi** serwują rozpędzony //99 in the Shade// oraz luźny, knajpiarski //Love For Sale//. Materiał trwa prawie godzinę, nieco dłużej niż w przypadku poprzedniczek, utwory są z reguły rozciągnięte do pięciu (i więcej) minut. Czasem chyba jednak niepotrzebnie, bo większość i tak zbudowana jest na zasadzie zwrotka-refren. No ale cóż tu narzekać? Jest to niesamowicie melodyjna i bardzo przyjemna w odbiorze płyta - nie ulega wątpliwości, że dla fanów melodyjnego metalu z lat 80. to prawdziwa skarbnica przebojów.