Płyta //**Blaze Of Glory**// zawiera 10 utworów napisanych przez Jona Bon Jovi do filmu "Młode Strzelby 2", bądź inspirowanych właśnie tym obrazem. Na koniec materiał ten jest uzupełniony instrumentalną kompozycją //Guano City//, napisaną przez Alana Silvestri do tegoż filmu. Płyta ma dość różnorodny klimat i choć muzyka **Jona Bon Jovi** kręci się wokół rocka to trudno mówić tu jednoznacznie o konkretnym gatunku. Pojawiaja się zróżnicowane instrumentarium - akordeon, harmonijka ustna, smyczki, cała gama instrumentów klawiszowych i perkusyjnych. Nie brak i niezwykłych muzycznych gości - takich osobistości, jak Jeff Beck, Little Richard czy Elton John nikomu chyba przedstawiać nie trzeba. Pomiędzy utworami pojawiają się często fragmenty filmu, w postaci dialogów lub krótkich monologów. Opus magnum płyty jest oczywiście piosenka tytułowa, napisana zresztą specjalnie na potrzeby filmu. Głównym jej atutem jest świetna melodia, z ekspresją wyśpiewana przez Jona Bon Jovi. Jednak utwór ten nie byłby tak magiczny gdyby nie budująca ciekawy (i iście westernowy) klimat zagrywka gitarowa. Zresztą wszystko współgra tu znakomicie, również doskonałe solo Jeffa Becka jak i wyciszenie w drugiej części utworu i śpiew Jona przy akompaniamencie werbla. Nie przekonuje mnie natomiast drugi promujący tę płytę singiel - //Miracle// - który wydaje się być bardzo pospolity. Dobrze wypadają ballady, niemal wszystkie bardzo emocjonalnie wyśpiewane przez Bon Joviego. Pozytywne wrażenie robi też wręcz folkowa, zaśpiewana przy akompaniamencie akordeonu //Blood Money// (jest tu również partia harmonijki ustnej w wykonaniu Jona), czy wzbogacona partiami smyków //Santa Fe//. Szczególnie udała się natomiast nostalgiczna //Dyin' Ain't Much Than a Livin'// z niezwykle ujmującym refrenem i klimatycznymi partiami pianina (obsługiwanego przez Eltona Johna). Ciekawe brzmi ponadto dość tajemniczy //Justice in Barrel//. Bardziej hardrockowymi pozycjami na płycie są zaś: otwierająca program kompozycja //Billy Get Your Guns// (ponownie z partiami Eltona Johna) i radośnie zagrany //Never Say Die//. W króciutkim, staroświeckim, bluesrockowym //You Really Got Me Now// Jonowi wtóruje na wokalu i na pianinie Little Richard, z kolei w //Bang a Drum// mamy żeńskie chóry rodem z muzyki gospel, aczkolwiek te dwa utwory akurat niespecjalnie porywają. Cały album w ostatecznym rozrachunku wychodzi na plus.