//**Nasze słowa**// zapowiadane były jako triumfalny powrót **KSU**, zwrot do korzeni, bardziej czadowego grania. Grupa zaczęła przeżywać renesans popularności, sporo koncertowała, mimo tradycyjnych zawirowań w składzie, w końcu wróciła do normalnego funkcjonowania. I udało się to wszystko przypięczetować fajną płytą, muzycznie będącą wypadkową //**Moich Bieszczad**// i //**Ludzi Bez Twarzy**//. Fakt, stary czad powrócił. Grupa grzeje aż miło, momentami jest naprawdę bardzo ostro i punkowo (//Kto Cię obroni Polsko//, //Techno, techno//, //Odlot w niepamięć//), a Siczka zdziera gardło do granic możliwości (//Wuje//, //Cjanci//, //Neopogo//). Nie brakuje jednak charakterystycznego pierwiastka (hard) rockowego i specyficznego współbrzmienia gitar Siczki i Kidawy, które wyraźnie słychać w takich numerach jak //Władcy świata//, //Awaria obrazu// i //Marszałkowska kosa//. Świetnie wypadły wolniejsze numery, przede wszystkim pięknie tkane gitarą (co za solo!) //Dziwne drzewa// i poprzedzone instrumentalnym wstępem //Bieszczady 2004//, nawiązujące do dwóch klasyków grupy - tytułowych utworów z //**Moich Bieszczad**//. I znów mamy chwytliwą, fajną muzykę, a Michał Broda potrafił pięknie ubrać w słowa obecną rzeczywistość i problemy z jakimi borykają się te tereny, tym razem poruszając temat imigracji. Choć naczelny tekściarz grupy Michał Broda napisał tu tylko trzy teksty (w tym nieudane //Nasze słowa//), to Siczka potrafił znaleźć godnych zastępców i jak zwykle pod względem lirycznym jest ciekawie i celnie w odniesieniu do współczesnej rzeczywistości. Choć zdarzyły się i zaskakująco słabe momenty, jak wspomniane //Nasze słowa// ze spuszczanymi do szamba psychologami i //Marszałkowską kosa// z rymami //Kiedy o nim myślę, straszną sraczkę mam. Bo to po prostu kolejny cham//. //**Nasze słowa**// to płyta bardzo nierówna. Z osiemnastu utworów spokojnie można by bez większego żalu kilka wyciąć. Ale to generalnie udany powrót. Żal, że już dziewiąty rok czekamy na nową płytę...