Pierwszy pełny album //**Helloween**// skazany jest nieco na byt w cieniu słynnych "Keeperów", jednak trzeba przyznać, że mamy tu do czynienia z zespołem będącym w naprawdę świetnej formie. Wszystkie utwory zagrane są z niesamowitą pasją i wykopem. Zespół pracuje perfekcyjnie - mamy tu perkusyjne galopady, szybkie riffy, liczne, doskonałe solówki obu gitarzystów, mknący w szaleńczym tempie bas i wrzaskliwy, często przechodzący w imponujące falsety głos Kaia Hansena. Muzyce **Hellowen** wciąż bliżej do thrashu niż do power metalu choć... w patetycznym, śpiewnym refrenie //Guardians// zdecydowanie słychać już klimaty charakterystyczne dla tego drugiego gatunku. Niemniej, taki właśnie, speedmetalowy **Halloween** nie jest wcale gorszy od tego z późniejszych "Keeperów". Kompaktowa wersja //**Walls of Jericho**// zaczyna się od pięciu utworów pochodzących z debiutanckiej EP-ki //**Helloween**//. To rozpędzone speedmetalowe numery, z których najlepszy jest //Victim of Fate// z intrygującym zwolnieniem w środkowej części. Dodatkiem na kompakcie jest też zamykający całość //Judas// pierwotnie wydany na EP-ce o tym samym tytule. Właściwa część albumu zaczyna intro //Walls of Jericho//, odwołującego się oczywiście do bibilijnych trąb, które zburzyły mury Jerycha. Intro przechodzi w świetny rozpędzony numer //Ride the Sky// z kotłującymi się gitarami, jeden z najlepszych na albumie. W ucho wpada też //Phantoms of Death// z soczystym riffem z gatunku //2 Minutes To Midnight// **Iron Maiden** i wykrzyczanym refrenem. W //Gorgor// mamy wpleciony krótki, charakterystyczny temat muzyczny //W grocie Króla Gór// **Edwarda Griega**, //Heavy Metal (Is a Law)// nagrany jest zaś z udziałem publiczności i zawiera krótką, basową solówkę Markusa Grosskopfa. Doskonale wypada ponad siedmiominutowy //How Many Tears// pełen gitarowej mocy i zawierający krótki liryczny fragment w środku. To najlepsza rzecz na tym albumie, pod którą podpisał się Michael Weikath. //**Walls of Jericho**// to kapitalna porcja heavymetalowej energii i znakomite połączenie mocnego, szybkiego grania z nośną melodyką. To z pewnością jedna z najlepszych płyt **Helloween**.