Płyta //**Better Than Raw**// poza muzyką zapada w pamięć dzięki zabawnej komiksowej okładce, z prowokacyjnie skąpo ubraną wiedźmą i dyniogłowymi skrzatami. Poczuciem humoru muzycy wykazali się także wymyślając tytuł otwierającego materiał instrumentalnego intro. Panowie z **Helloween** dobrze się więc bawią, a słuchacze? Ogólnie mówiąc jest dobrze. A nawet bardzo dobrze, zespół od chwili zatrudnienia Rolanda Grapowa i Uliego Kuscha wyraźnie utrzymuje się na fali wznoszącej, nie ma tu właściwie żadnego słabego utworu, a niemiecki kwintet gra tak jak lubi - szybko, gitarowo i do przodu. A przy tym oczywiśćie szalenie melodyjnie. Jest też trochę "nowoczesnej" elektroniki, ale w granicach rozsądku. W //Push// słyszymy trochę speedmetalowej młócki i krzyczący w zwrotce na wysokich rejestrach Deris. Również szybki i dosadny //Falling Higher// ma natomiast śpiewną, patetyczną melodię, dzięki czemu od razu słychać, że to kompozycja Michaela Weikatha. Podobną filozofię czuć zresztą w innej kompozycji gitarzysty - //Laudate Dominum// z łacińskim tekstem "ku chwale Pana". W //Revelation// jest trochę thrashowego "połamania", są jednak melodyjne gitarowe harmonie i klimatyczne zwolnienie w środku. Potęga i moc cechuje też kończące dzieło //Midnight Sun//. Warto poszukać wersji rozszerzonej gdzie dodano jeszcze świetny, dynamiczny //Back on the Ground// z wciągającym fragmentem z chórami i fajnie pulsującą gitarową solówką. Szkoda, że w oryginalnym wydaniu utwór ten znalazł się tylko na wydaniu japońskim. Nie brak i przebojowości. Pięknie buja piosenka //Hey Lord!// z niezwykle chwytliwym refrenem i finezyjną solówką Weikatha. Innym takim, radosnym, melodyjnym numerem są //I Can//. Z kolei //A Handful of Pain// ma metalową moc, skoczny refren, ale i też zgrabny mostek z klawiszowym tłem i chóralny, melodyjny refren. Uroczo lśni zaś klimatyczna ballada //Time// z oszczędnym akustycznym akompaniamentem i ascetycznym śpiewem Andiego Derisa w zwrotce, przy rockowym, przebojowym refrenie. Dobra robota!