Po raz kolejny panowie z **Masterplan** zastosowali tą samą strategię - przed wydaniem trzeciego albumu znowu poprzedzili wydawnictwo minialbumem z przeznaczonym do promocji utworem tytułowym. Podobnie jak w poprzednich przypadkach jest to w zasadzie duży singiel. Co gorsza, tym razem ograniczono się do wydania na "minialbumie" tylko czterech utworów. A właściwie nawet trzech, bo //The Master's Voice// to tylko intro. Można się więc zastanawiać w ogóle nad sensem nazywania takiego wydawnictwa EP-ką... W momencie wydania EP-ka budziła pewne zainteresowanie, w końcu było to pierwsze wydawnictwo w nowym składzie, z wokalistą Mikiem DiMeo i perkusistą Mikiem Terraną. Pozytywną stroną jest tna pewno sama muzyka. Tytułowy numer broni się całkiem nieźle, przede wszystkim budzi nadzieję, że bez Jorna Lande zepół jest w stanie utrzymać się na powierzchni, nie tracąc ani heavymetalowej mocy, ani naturalnej melodyjności. Potwierdza to zresztą przebojowy //Keeps Me Burning// - to jedna z najlepszych rzeczy jakie nagrano w nowym wówczas składzie, o ile nawet nie najlepsza. W końcu mamy też numer spoza wydanego niebawem albumu //**MKII**// - //Dying Just To Live// to bardzo udana, emocjonalna ballada. I tyle..