Grupa powstała z inicjatywy Uliego Rotha zaraz po jego odejściu ze **Scorpions** w 1978 roku. Zgodnie z wymyślonymi już kilka lat wcześniej przez niego założeniami miało to być trio nawiązującego nie tylko muzycznie ale i pod względem image'u do zespołu Jimiego Hendrixa, który stanowił dla niego ideał gitarzysty. Jakby tego wszystkie było mało, jego życiową partnerką i muzą była Monika Dannemann... wieloletnia dziewczyna Hendrixa. Roth zaczął poszukiwania basisty i perkusisty. Bębniarz - Clive Edwards - został zatrudniony z ogłoszenia zamieszczonego w Melody Maker (co ciekawe - w tym samym numerze magazynu tuż obok znalazło się ogłoszenie.. poszukujących gitarzysty **Scorpions**). Wygrał on przesłuchania, w czasie których Uliemu na basie przygrywał jego brat Zeno. Basistą został Ule Ritgen - kolega Zeno z zespołu **Black Angel**.Przez pewien czas zespół próbował znaleźć też wokalistę - niestety bez skutku, postanowiono więc, że śpiewać będzie sam Uli. W tym składzie grupa rozpoczęła próby, jako bazę obierając sobie miejscowość Schnaid w Bawarii, a dokładniej miejscową ...dyskotekę należącą do brata Moniki Danemann . Następnie grupa udała się do Londynu, gdzie w Scorpio Sound Studio rozpoczęły się prace nad albumem. Roth był jednak niezadowolony z brzmienia studia i grupa przeniosła się do Olympic Studios, gdzie pomiędzy listopadem 1978 roku a styczniem 1979 roku zarejestrowała debiutancki album zatytułowany **Earthquake**. Dzieło to zostało dedykowane Jimiemu Hendrixowi oraz Monice Dannemann (która zaprojektowała okładkę albumu). Grupa nagrywała album za pieniądze Uliego, nie mając jeszcze kontraktu płytowego, ale wkrótce po nagraniu na sfinansowanie i promocje całości zdecydowała się wytwórnia Metrome. Wytwórnia bardzo liczyła na sukces zespołu, wiedząc jak doskonale sprzedawały się ostatnie albumy **Scorpions** z Rothem w składzie. Niedługo po wydaniu album Edwards opuścił grupę i został zastąpiony przez Sidhatte Gautamę, który wcześniej grał w zespole **Nine Days Wonder**. W nowym składzie zespół wystąpił na kilku niemieckich festiwalach oraz odbył tournee po Niemczech i Francji. Następnie formacja przystąpiła do pracy nad albumem **Firewind**, który nagrywano w dwóch podejściach - między marcem i majem oraz lipcem i sierpniem 1980 roku, a wydano pod koniec tegoż roku. Tym razem krążek zadedykowano zamordowanemu prezydentowi Egiptu - Anwarowi El-Sadatowi. Obie płyty nie osiągnęły sukcesy, a na Rotha spadła miażdżąca krytyka - zarzucano mu, że jego fatalny wręcz wokal nie pozwala zachwycić się ciekawą i intrygującą muzyką zespołu. W rezultacie **Electric Sun** ograniczyło swoją działalność, a Roth postanowił zmienić formułę zespołu i skierować się w stronę neoklasycznego rocka. W tym celu korzystając z pomocy angielskiego lutniarza Andy'ego Demetrou zaprojektował i stworzył 42-progową gitarę, którą nazwał sky-guitar. Dzięki temu mógł uzyskać wyższe dźwięki aniżeli te, które można zagrać na standardowej gitarze. Zaopatrzony w nowy instrument Uli przystąpił do nagrywania trzeciego albumu. Do grupy dołączyli m.in. znany z **Jethro Tull** perkusista Clive Bunker, który zastąpił Gautamę oraz gościnnie znany z **Samson** wokalista Nicky Moore, który wspomagał Rotha. Zmiany nastąpiły też w muzyce - wydany w 1985 roku bogaty pod względem aranżacji i instrumentarium album **Beyond the Astral Skies** - można nazwać mieszanką hard rocka i rocka neoklasycznego z rock operą. Jednakże i ten album - tym razem dedykowano Martinowi Lutherowi-Kingowi- nie spotkał się z aprobatą krytyków i szerokim uznaniem publiczności. Nie dziwi więc fakt, iż po zakończonej trasie koncertowej (na której europejskiej części Moore'a zastąpił znany z **Rage** Dave Lloyd) zespół został rozwiązany, a Roth postanowił wycofać się na jakiś czas z muzycznego biznesu i poświęcić czas życiu osobistemu i doskonaleniu muzycznego warsztatu.