Historia rocka odnotowała niewiele takich przypadków, jak **Saint Vitus**. Jest to zespół bezwzględnie kultowy, a jednak dla znacznej większości miłośników rocka zupełnie nieznany. Paradoks i zarazem cena, jaką płaci się za niezłomną postawę wobec show-businessu. **Saint Vitus** zapisał się w historii jako pionierski zespół doom metalowy. Obok **Trouble**, **Pentagram** czy **Candlemass** była to najważniejsza formacja tego nurtu w pierwszych latach jego egzystencji. Grupa ta została założona w Los Angeles (USA) w 1979 roku przez wokalistę Scotta Reagersa, gitarzystę Dave’a Chandlera, basistę Marka Adamsa i perkusistę Armando Acostę. Początkowo działali jako **Tyrant**, jednak szybko zmienili nazwę na **Saint Vitus**. //Nazwa pochodzi od imienia człowieka urodzonego chyba w III stuleciu// – mówi Dave Chandler. //Był on znachorem czy, jak kto woli, uzdrawiaczem. W jakimś kraju, nie pamiętam teraz w jakim, wymagano od niego, aby czcił króla, ale on czcił Chrystusa. Został za to ukarany śmiercią przez ścięcie. Po wykonaniu egzekucji, jego ciało wciąż wykonywało gwałtowne ruchy. Nazwano je szyderczo tańcem Św. Wita. Później określano tak objawy epilepsji. Uznaliśmy, ze taka nazwa świetnie pasuje do naszej muzyki//. Nie sposób nie wspomnieć jednak, że utwór pod tytułem **St. Vitus Dance** ma w swoim dorobku także **Black Sabbath** (album **Volume 4**). Zespół od początku mocno identyfikował się ze scena podziemną Los Angeles, jednak zupełnie do niej nie pasował. W tamtym czasie zdominowana była ona przez raczkujące grupy hardcore’owe m.in. **Black Flag**. W zalewie ich szybkiej, agresywnej muzyki, leniwe i potężne dźwięki **Saint Vitus** brzmiały co najmniej dziwnie. Prawdopodobnie dlatego debiutancki, nagrany w 1980 roku album zespołu, musiał czekać na wydanie jeszcze cztery lata. Z pomocą przybył przyjaciel Greg Ginn (gitarzysta **Black Flag**), który zaoferował grupie kontrakt z własną, już prężnie działającą wytwórnią S.S.T.. Po nagraniu dwóch albumów (**Saint Vitus** i **Hallow’s Victim**) oraz EPki **The Walking Dead**, zespół opuścił wokalista Scott Reagers. Podobno chodziło o sprawy osobisto-finansowe. W wywiadach Chandler mówił, że Reagers nie mógł pogodzić muzykowania z drugą pracą, a granie w **Saint Vitus** nie dawało mu wystarczających dochodów. Trudno się temu dziwić - mimo, że to właśnie te wczesne płyty owiane są największym kultem, zespół nie cieszył się popularnością, a co za tym idzie dostatecznym dochodami. Szczególnie w USA sale świeciły pustkami. Podobno zdarzały się koncerty, gdzie nie było nawet 50-ciu słuchaczy. W 1986 r. następcą Reagersa został Scott "Wino" Weinrich z mało znanej wówczas grupy **The Obsessed**. Juz z nim, w 1987 roku powstał trzeci album zespołu zatytułowany **Born Too Late**, szczytowe osiągnięcie zespołu. Kwartet stawał się coraz bardziej znany w Europie, jednak w USA nadal nikt nie zwracał na nich uwagi. W tym samym roku wydano również kolejną epkę **Thirsty And Miserable**. Obok tytułowej przeróbki utworu **Black Flag** zawierała dwa własne numery, które nie zmieściły się na **Born Too Late**.