Joe Perry urodził się 10 września 1950 roku w w Lawrence w stanie Massachussetts jako Anthony Joseph Perry. Pochodzi z portugalskiej rodziny (dziadek zmienił nazwisko, które wcześniej brzmiało: Pereira) od strony ojca, matka zaś pochodziła z Włoch. Jako młody chłopak wraz z Tomem Hamiltonem udzielał się w zespole **The Jam Band**. Wraz z Tomem poznał Stevena Tylera, co zaowocowało powstaniem formacji **Aerosmith** z którą wiąże się niemalże całą muzyczna kariera Joego. W zespole był gitarzystą solowym, kompozytorem, a czasem też wokalistą (po raz pierwszy w //Bright Light Fright// na **Draw The Line** (1978)). Znany był też z powodu rozrywkowego trybu życia, a wraz z Tylerem zapracował sobie na zaszczytny w rockowy światku tytuł "Toxic Twins". W **Aerosmith** był autorem (w duecie ze Stevenem Tylerem) takich hitów jak //Walk this Way// i //Back in the Saddle//. Z formacji odszedł w lecie 1979 na skutek konfliktu wywołanego incydentem pomiędzy żoną Joego, a małżonką Toma Hamiltona. Wkrótce po tym założył własny zespół, który nazwał po prostu **The Joe Perry Project**. Pierwotny skład stanowili (oprócz lidera) wokalista Ralph Morman, basista David Hull oraz perkusista Ronnie Stewart. W tym składzie nagrany został album **Let The Music Do The Talking**, wydany w marcu 1980 roku, który sprzedał się nieźle - ponad 250 tys kopii w Stanach Zjednoczonych i doszedł do 47 pozycji na amerykańskiej liście. Producentem albumu był były etatowy producent **Aerosmith** Jack Douglas (a wydawcą również związana z tą kapelą Columbia Records). W czasie trasy koncertowej Mormana zastąpił Joey Mala (który oprócz śpiewu obsługiwał w grupie gitarę rytmiczną), ale i jemu nie dane było zostać w zespole na stałe - po ukończeniu trasy został zastąpiony przez kolejnego wokalistę-gitarzystę Charlie Farrena. W składzie Perry/Farren/Hull/Stewart nagrany został w 1981 roku album **I've Got The Rock'n'Rolls Again**, który jednak nie powtórzył sukcesu poprzednika, częściowo poprzez brak promocji ze strony wytwórni (co związane było z kolei z narkotykowymi problemami Perry'ego). Przed nagraniem kolejnego albumu Perry dokonał przebudowy składu - zatrudnił wokalistę Cowboy Mach Bella, basistę Danny Hargrove'a i perkusistę Joe Petta, zmienił też wytwórnię na MCA Records. Pracę nad nowymi nagraniami rozpoczął początkiem roku 1982 we współpracy z Bradem Whitfordem, który dołączył do zresztą zespołu podczas trasy koncertowej promującej album **Once A Rocker, Always A Rocker**. Album sprzedał się dramatycznie słabo, ale nie miało to jednak większego znaczenia, gdyż w 1984 Perry i Whitford wrócili do **Aerosmith** i niedługo potem podbili cały świat takimi hitami jak //Dude (Looks Like a Lady)//, //Crazy//, //Cryin'//, //Livin' on the Edge// i wieloma innymi. Jedynym objawem solowej działalności Perry'ego był przez najbliższe lata wydany w roku 1999 kompilacyjny album **The Joe Perry Project** zatytułowany **The Music Still Does The Talking:The Best Of The Joe Perry Project**. W 2005 roku Joe Perry wznowił działalność solową, wydając (tym razem po prostu jako Joe Perry) pod skrzydłami wytwórni Sony BMG swój solowy album zatytułowany... **Joe Perry**, którego był współproducentem i samodzielnym autorem większości utworów. Na płycie znalazła się też kompozycja **The Doors** //Crystal Ship// i //Vigilante Man// Woody Guthriego. Zaś w październiku 2009 w obliczu dość niepewnej sytuacji w **Aerosmith** Perry wydał drugą płytę pod tym szyldem **Have Guitar, Will Travel**, na której oprócz gry na gitarze zajmuje się śpiewem. Ponadto w składzie znaleźli się: wokalista Hagen Grohe (który został ściągnięty po obejrzeniu przez żonę Joego jego występów na... youtube.com), gitarzysta Paul Santo, perkusista Marty Richards oraz pierwotny członek **The Joe Perry Project** David Hull. I właśnie pod nazwą **The Joe Perry Project** zespół ruszył w trasę promującą to wydawnictwo.