Historia **Judas Priest** zaczyna się na przełomie lat 60-tych i 70-tych w przemysłowym angielskim mieście Birmingham (tym samym z którego pochodzą ojcowie heavy metalu **Black Sabbath** czy Robert Plant), kiedy dwaj przyjaciele ze szkoły - K.K. Downing (właśc. Kenneth Downing, ur. 1951 r.) i Ian Hill (ur. 1951 r.) postanowili założyć zespół. Pierwszy z nich, zainspirowany Jimim Hendrixem, wziął na warsztat gitarę, drugi gitarę basową (w tajniki gry na basie wprowadzał go ojciec, który zmarł gdy Ian miał 15 lat). Po jakimś czasie dołączył do nich perkusista John Ellis, a młodzi muzycy koncertowali po klubach nie zyskując (póki co) większego poklasku. Tymczasem w Birmingham istniała formacja **Judas Priest**, której założycielem i wokalistą był Al Atkins (właśc. Alan John Atkins, ur. 1947 r.). Opuścił on swoją własną grupę w drugiej połowie 1970 roku i związał się z trio Downing/Hill/Ellis narzucając przy tym nazwę swojego byłego zespołu, jako, że miał do niej prawa. Warto w tym momencie wspomnieć, że nazwa owa pochodzi od piosenki Boba Dylana //The Ballad of Frankie Lee and Judas Priest//. Zespół uparcie koncertował, suppotując takie grupy jak **Budgie**, **Thin Lizzy** czy **Trapeze** (w którym grał nie kto inny, jak późniejszy bębniarz Priest - Dave Holland). "Ruchomym" etatem w **Judas Priest** było stanowisko perkusisty, wiadomo, że dwoma spośród wielu pełniących te funkcje byli Alan Moore, a potem Chris Campbell. Życie z muzyki nie było lekkie, muzykom Priest nie przelewało się. Pierwszy, z powodów osobistych, zespół opuścił w 1973 roku Al Atkins. Przyszłość grupy - jak to bywa w takich przypadkach - stanęła pod znakiem zapytania. Do Priest Atkins już nie wrócił, lecz zostawił "coś po sobie" – jest współautorem kilku utworów na płycie **Rocka Rolla** i **Sad Wings of Destiny** na czele ze słynnym //Victim od Changes// z tej drugiej. Przez krótki czas obowiązki wokalisty pełnił K.K. Downing, a w znalezieniu odpowiedniego człowieka pomogły znajomości. Ian Hill spotykał się z pewną dziewczyną imieniem Sue, dzięki czemu poznał jej brata, niejakiego Roba Halforda (właśc. Robert John Arthur Halford, ur. 1951 r.). I właśnie ów brat (wcześniej wokalista w grupie **Hiroshima**) stał się nowym frontmanem **Judas Priest**. Halford przyciągnął za sobą perkusistę Johna Hincha (właśc. Frederick Hinch, ur. 1947 r.), a zespół ruszył w trasę po Wielkiej Brytanii, często supportując **Budgie**. Zdarzały się też występy za granicą: w Niemczech i w Norwegii. Zespół dokooptował też drugiego gitarzystę, a zarazem klawiszowca Glenna Tiptona (ur. 1948 r.) grającego wówczas w kapeli **The Flying Hat Band**. W tym momencie powstał skład, który w lecie 1974 przystąpił do nagrywania debiutanckiego longplaya zespołu.