Cięższego momentu na rozpoczęcie kariery wybrać chyba nie mogli. Koniec lat 70-tych był w muzyce rockowej czasem kontestacji. Czasem muzyki buntu i sprzeciwu, muzyki prostoty i energii. Czasem punk rocka. Nie było tam miejsca dla kunsztownych, wyrafinowanych, pełnych ładu i melancholii dźwięków, mających bluesowe i jazzowe naleciałości. Nie było też miejsca dla publicystycznych, wymagających i dających do myślenia tekstów. A takie proponowała sformowana wiosną 1977 roku grupa, która wkrótce przyjęła nazwę **Dire Straits**. Nie było tam miejsca? Wydawać się mogło, że nie było tam miejsca... Wszystko zaczęło się od spotkania gitarzysty Davida Knopflera (ur. 27.12.1952 r.) z basistą pracującym w charakterze księgowego - Johnem Illsleyem (ur. 24.06. 1949 r.). Panów połączyła pasja muzyczna i chęć wspólnego grania, a wkrótce dołączył do nich starszy brat Davida, Mark (ur. 12.08. 1949 r.), absolwent anglistyki na Leeds University (krótko studiował także dziennikarstwo na Harlow Technical College), nauczyciel angielskiego w Loughton College i krytyk muzyczny w "Yorkshire Evening Post", mimo młodego wieku mający już w dorobku życiowym rozwód, a w muzycznym CV grę w **Brewer's Droop** i **Cafe Racers**. Wiosną 1977 roku wymieniona trójka wspólnie wynajęła mieszkanie, a czas wypełniało im przede wszystkim wspólne tworzenie muzyki. Po dokooptowaniu perkusisty Picka Withersa (ur. 4.04.1948 r.) grupa zmajstrowała demo w studio Pathway w północnym Londynie, wcześniej za namową kolegi Withersa przyjmując szyld **Dire Straits** (początkowo występowała jako **Cafe Racers**). Co ważne, demo zawierające utwór //Sultans of Swing//. A poza nim //Wild West End//, //Down to the Waterline//, //Water of Love// i //Sacred Loving//. Jak to zwykle w tego typu historiach bywa, ktoś ważny to demo usłyszał. A w tej historii - dostał. Illsley zaniósł je DJ'owi radiowemu londyńskiego oddziału BBC, Charliemu Gillettowi, prowadzącemu audycję "Honky Tonk", a temu w ucho wpadł wspomniany //Sultans of Swing//. Dalej potoczyło się według typowego scenariusza - wkrótce zespół ruszył w trasę supportując **Talking Heads**, a potem mając podpisany kontrakt z Vertigo Records (i Warner na rynek amerykański) siedział w studio rejestrując, pod nadzorem narzuconego przez wytwórnię Muffa Winwooda, debiutancki album. Efekt - album o tytule **Dire Straits** nad którym prace trwały równy miesiąc - ukazał się w czerwcu 1978 roku (poza Stanami, gdzie światło dzienne ujrzał cztery miesiące później). Debiut wypadł znakomicie - singiel //Sultans of Swing// szalał po obu stronach Atlantyku, windując sprzedaż albumu. Jeśli chodzi o koncerty - najpierw była trasa w charakterze supportu (przed **Climax Blues Band** w Wielkiej Brytanii i przed **Styx** na reszcie kontynentu), potem już samodzielne tournee, gdzie szczególnie dobrze wypadła trasa po Holandii.