Taką karierę trudno opisać bez truizmów, a największym z nich jest oczywiście fakt, że David Lee Roth to wokalista **Van Halen**. Pierwszy, dla wielu fanów najlepszy, po dwudziestu latach ponownie w szeregach tej słynnej formacji. To z nim bracia Van Halen wspięli się na sam szczyt popularności i list przebojów, zaś z Sammym Hagarem "tylko" się na nim utrzymali. W 1978 r. zespół wydał debiutancki album //**Van Halen**//, który rozpoczął triumfalny marsz wyściełany platynowymi płytami, przebojami i wszystkimi luksusami jakie można sobie tylko wymarzyć. Gdy ukazał się album //**1984**//, świat, który nucił motyw z megaprzeboju //Jump//, mieli już u swoich stóp. Ale nawet jeśli ten świat należał do nich, na zapleczu **Van Halen** grzmiało. Coraz częściej dochodziło do konfliktów wokalisty z pozostałymi muzykami. Nawet po latach zespół nie afiszuje się ze szczegółami tamtych chwil. Dlatego najwygodniej przyjąć, że odejście Davida Lee Rotha w 1985 r. to efekt ciągłego życia w trasie, presji sukcesu i rywalizacji z bogiem gitary o prym w zespole i na scenie. No dobra, jest jeszcze jedna sprawa. Na początku 1985 roku (będąc wciąż członkiem **Van Halen**), Roth nagrał minialbum **//Crazy From The Heat//**, który błyskawicznie stał się przebojem. Wokalista zaproponował tam cztery standardy popowe. Ich ponadczasowa przebojowość oraz zrealizowane do nich, wysokobudżetowe teledyski, szybko zapewniły artyście wsparcie MTV. Single //Just a Gigolo/I Ain't Got Nobody// i //California Girls// dotarły odpowiednio: do 12. i 3. miejsca na listach przebojów w USA. **//Crazy From The Heat//** było zatem nieplanowanym zaczątkiem solowej kariery. David nie miał swojego zespołu (wspomniany minialbum nagrał z muzykami sesyjnymi) ale przekonał się, że sukcesy może święcić sam i to realizując własne pomysły bez konsultacji z innymi. Ostatecznie klamka zapadła 1 kwietnia. W obliczu medialnej burzy, cierpkich słów z obydwu stron, Roth opuścił **Van Halen** i błyskawicznie zaczął się rozglądać za muzykami do własnego zespołu. Łowy udały się wyśmienicie. W składzie grupy znaleźli się ostatecznie: wirtuoz basu Billy Sheehan (ex-**Talas** i **UFO**), perkusista Gregg Bissonette i gitarzysta Steve Vai, który wstępował wcześniej u **Franka Zappy** (między innymi na płycie //**The Man From Utopia**// z 1983 r.) oraz w zespole Grahama Bonneta, **Alcatrazz** (album //**Disturbing the Peace**// z 1985 r.). Panowie błyskawicznie przystąpili do komponowania, a efektem ich pracy było debiutanckie dzieło //**Eat'em And Smile**// wydane w lipcu 1986 r. Produkcję powierzono Tedowi Templemanowi odpowiedzialnemu za wszystkie dotychczasowe płyty **Van Halen**.