Początków **Guns N' Roses** należy doszukiwać się już w roku 1982, roku przybycia do Los Angeles celem założenia grupy, niejakich Billa Baileya (ur. 06-02-1962 r.) i Jeffa Igsabelle'a (ur. 08-04-1962 r.). Co to za jedni? - pewnie się zastanawiacie. Axl Rose i Izzy Stradlin - tak lepiej? No, ale zmiana personaliów przyszła z czasem. Póki co obaj bez grosza przy duszy korzystali z dobroduszności zapoznawanych "koleżanek", które zapewniały im wikt i opierunek, i przez kolejne miesiące próbowali zmontować własny zespół lub dołączyć do któregoś z już działających na lokalnym rynku. Lepiej wiodło się Billowi, choć niekoniecznie we własnym zespole, **Rose**. Trafił najpierw do **Rapidfire** (z którymi zarejestrował nawet demo), a w końcu do **L.A. Guns**, gdzie namówił gitarzystę i lidera Traciiego Gunsa oraz perkusistę Roba Gardnera, aby ten z nim i Stradlinem sformował inny zespół. O nazwie **Guns N' Roses**. Na posadę basisty przyjęto Duffa McKagana, który natrafił na ogłoszenie zespołu. McKagan również przybył do Los Angeles w poszukiwaniu kariery, tyle że z Seattle. Zaczynał od **Road Crew**, grupy składającej się z dwóch gitarzystów: gościa o ksywce Slash i Stevena Adlera, która permanentnie poszukiwała uzupełnienia składu. Ci także nie byli autochtonami. Pierwszy pochodził z Anglii, drugi z Cleveland. Grupa praktycznie nie występowała, co spowodowało, że McKagan dał sobie z nią spokój i trafił na ogłoszenie Rose'a, Stradlina, Gunsa i Gardenera. McKagan korzystając z dawnych znajomości, załatwił zespołowi kilka koncertów. Jednakże Guns postanowił powrócić do swej macierzystej formacji, a manatki zwinął wkrótce i Gardner. McKagan postanowił wtedy ściągnąć kumpli z **Road Crew**, którzy propozycję przyjęli. I tak narodził się klasyczny skład **Guns N' Roses**. Co do pierwszej trasy koncertowej, najlepiej przytoczyć słowa Duffa McKagana, //zrozumieliśmy, że jeśli dotrwamy do jej końca, później będziemy w stanie przetrwać wszystko//. Zespołowi udało się jednak zrobić tu i ówdzie dobrze wrażenie, nawiązać pierwsze kontakty, podpisać kontrakty na cykliczne występy. To wszystko jednak za niewielkie pieniądze, wszyscy członkowie zespołu koczowali wówczas w niewyobrażalnie podłych warunkach w wynajętym garażu gdzieś na Sunset Boulevard, który nazwali swojsko "Hellhouse" i gdzie, jak wspomina Rose, żywili się biszkoptami z sosem, które popijali jabolami. W tych uroczych warunkach panowie przeprowadzali też regularne próby. Radzili sobie także, żerując na dobroci i naiwności napotykanych dziewcząt.