Początki **Kiss** można wiązać z powstaniem w 1970 roku grupy **Rainbow**, której założycielami byli basista Gene Klein (obecnie znany jako Gene Simmons, wcześniej Chaim Weitz, ur. 1949r.) i Brooke Ostrander (instrumenty klawiszowe), do których dołączył stary przyjaciel Gene'a, gitarzysta Steven Coronel. Niedługo potem do kapeli trafił młodziutki gitarzysta Stanley Eisen (obecnie znany jako Paul Stanley, ur. 1952r.), z formacji **Uncle Joe**, który wcześniej grał z Coronelem w zespole **Tree**. Skład **Rainbow** uzupełnił perkusista Joe Davidson, niebawem zastąpiony przez Tony'ego Zarellę. Choć zespół niczym interesującym nie błysnął, to istotnym faktem jest tu przede wszystkim zawiązanie się współpracy pomiędzy Genem i Paulem, co było punktem zwrotnym w karierze obu panów i stało się punktem wyjścia do stworzenia ich kolejnego zespołu. Obaj panowie mieli ze sobą kontakt już wcześniej, dzięki Stevenowi Coronelowi, ale dopiero przy okazji współpracy w **Rainbow**, odkryli że nadają na tym samych falach. Co może się wydać dziś zabawne - obaj mieli wówczas problemy z nadwagą i nic generalnie nie wskazywało na to, że staną się w przyszłości rockowymi symbolami seksu. Zresztą Gene nie miał w młodości powodzenia u kobiet i właśnie to było jednym z głównych powodów dlaczego postanowił zostać gwiazdą rocka. Zespół **Rainbow** zagrał pierwszy koncert na początku 1971 roku, po czym... postanowił zmienić nazwę. Jednym z powodów był fakt, że już inna kapela grała pod tym szyldem. Tym samym zespół został przemieniony w oryginalnie brzmiący **Wicked Lester**. Zmiana nazwy wiąże się też ze zmianą charakteru grupy. **Rainbow** grał głównie covery, **Wicked Lester** skupiał się na własnym materiale. Mimo iż młodemu zespołowi udało się podpisać umowę z wytwórnią Epic i nagrać w studiu materiał na swój debiutancki album, to jednak to wcielenie grupy okazało się kompletną porażką. Materiał nagrany w studiu nie został nigdy wydany, nie wzbudził żadnego zainteresowania ani w wytwórni, ani w stacjach radiowych. Po kilku latach, kiedy zespół, występujący już jako **Kiss**, stał się sławny wytwórnia CBS chciała wydać ten album, jednak zespół i ich management nie chcąc do tego dopuścić wykupił do nich prawa i tym samym zablokował możliwość wydania płyty. Tymczasem **Wicked Lester** zaczął się rozpadać. Z grupy odszedł Coronel, pojawił się w niej Ron Leejack, jednak ostatecznie Paul i Gene wkrótce postanowili rozwiązać zespół. Obaj marzyli wciąż o sukcesach i sławie, a nie widzieli takiej możliwości poprzez kontynuację ówczesnego stylu i w tym składzie personalnym. W duszy grało im coś innego i postanowili skompletować zupełnie nową formację (która jednak w dalszym ciągu nazywała się **Wicked Lester**). W tym czasie do grupy poprzez ogłoszenie w gazecie "Rolling Stone" trafił perkusista Peter Criscuola (znany obecnie jako Peter Criss, ur. 1945 r.). Muzycy starali się pozyskać nowy kontrakt od Epic, wystąpili w tym celu przed przedstawicielem wytwórni, Donem Ellisem, jednak ten nie krył niechęci wobec zespołu, co zakończyło się... zwymiotowaniem brata Petera przed jego nosem. Paul i Gene pojawili się tymczasem w chórkach na płycie **Lyn Cristopher**. Muzycy wciąż szukali gitarzysty i w tym celu umieścili ogłoszenie w gazecie "Village Voice", które sprowadziło na przesłuchanie młodego nowojorskiego "zabijakę", niejakiego Paula Daniela "Ace'a" Frehleya (ur. 1951 r.). Ace pokonał w ten sposób wielu starających się o angaż muzyków, między innymi Boba Kulicka, który później kilkakrotnie wspomagał grupę swoimi umiejętnościami, a którego brat, Bruce Kulick stał się w następnej dekadzie gitarzystą **Kiss**.