Encyklopedia Rocka
  • Prace nad albumem rozpoczęły się w studiu Britannia Row, jednak zrezygnowano z niego niedługo po rozpoczęciu prac, okazało się bowiem Ĺźe studio to nie jest w stanie spełnić wymagań procesu nagrywania tak złoĹźonej płyty. Później nagrywano między innymi w Los Angeles i we Francji w studio SuperBear, poniewaĹź grupa wyjechała z Anglii, uciekając przed olbrzymimi podatkami. Wcześniej, swoją pierwszą solową płytę nagrywał w niej David Gilmour.
  • Na początku prac nad nowym albumem, Roger Waters przyniĂłsł do studia dwa szkice koncepcyjne, zatytułowane "The Pros And Cons Of Hitch-Hiking" oraz "Bricks". Pozostałym członkom grupy pozostawił wybĂłr jednej z nich, drugą przeznaczając na album solowy. Gilmour, Wright i Mason nie byli zachwyceni Ĺźadnym z tych pomysłów, poniewaĹź jednak nie mieli Ĺźadnych własnych, zdecydowali się rozpocząć pracę nad //Bricks//. **The Pros And Cons Of Hitch-Hiking** okazało się tytułem pierwszej solowej płyty Rogera Watersa, wydanej w 1984 roku.
  • Pomysł na "Bricks" zrodził się z postępującego u Watersa poczucia alienacji zespołu w stosunku do publiczności, niemoĹźności nawiązania z nią szerszego kontaktu, co muzyk szczegĂłlnie odczuwał podczas olbrzymich koncertĂłw stadionowych, ktĂłre stały się wĂłwczas dla **Pink Floyd** niemalĹźe chlebem powszednim. Podczas koncertu w Montrealu w 1977 roku, Waters splunął na jednego z nachalnych widzĂłw, co spowodowało u niego olbrzymie poczucie wstydu i zrodziło pomysł oddzielania się zespołu od publiczności przysłowiowym murem.
  • Producent płyty - Bob Ezrin - został ściągnięty przez Rogera Watersa, ktĂłry widząc niespecjalne zainteresowanie swoimi pomysłami ze strony pozostałych członkĂłw zespołu, potrzebował kogoś, kto wraz z nim zaangaĹźuje się w jego wizję i pomoĹźe dokończyć dzieło. WybĂłr był nieprzypadkowy, Ezrin z entuzjazmem bowiem przyjął przedstawioną mu przez Watersa wizję płyty.
  • Bob Ezrin miał olbrzymi wpływ na cały album, to właśnie on odpowiada za układ utworĂłw, ktĂłry słyszymy na płycie. On teĹź namĂłwił Watersa do zmiany wymowy tekstowej na bardziej uniwersalną, dodał wiele wątkĂłw tekstowych, odrzucił wiele utworĂłw, ktĂłre uznawał za słabe.
  • Roger Waters przez wiele lat marginalizował wkład pozostałych muzykĂłw **Pink Floyd** w ten album, utrzymując, Ĺźe jest to dzieło niemalĹźe wyłącznie jego i Boba Ezrina.
  • W czasie nagrywania albumu zespół znajdował się w sporych tarapatach finansowych, bowiem firma finansowa, ktĂłrej powierzył swe środki, aby uniknąć olbrzymich podatkĂłw, oszukała go i doprowadziła do utraty około miliona funtĂłw przy istniejącym wciąż musie zapłacenia olbrzymiego podatku.
  • Podczas sesji dochodziło do ciągłych kłótni, szczegĂłlnie na linii Waters-Gilmour i zespół chylił się ku rozpadowi. Jednym z najbardziej przykrych wydarzeń było wyrzucenie z zespołu Ricka Wrighta. Klawiszowiec **Pink Floyd** był na wakacjach, poniewaĹź swoje partie miał nagrywać w określonym, późniejszym terminie. KtĂłregoś dnia Waters jednak zażądał, aby Rick natychmiast zjawił się w studio, co wynikało z faktu, Ĺźe wytwĂłrnia płytowa obiecała grupie dodatkowy zysk, jeśli album ukaĹźe się jeszcze w 1979 roku. Ten odpowiedział, Ĺźe nie ma takiej moĹźliwości, co rozzłościło Watersa do tego stopnia, Ĺźe zażądał usunięcia go z zespołu. W przeciwnym wypadku zagroził, Ĺźe wyda cały album pod własnym nazwiskiem. Dodatkowe tło konfliktu stanowił fakt, iĹź Wright chciał zostać uznany współproducentem albumu, mimo Ĺźe nie angaĹźował się w ten proces. Gilmour i Mason, mimo początkowego ostrego sprzeciwu tego pierwszego, zgodzili się przystać na żądanie Watersa. Ten ostatecznie zgodził się, aby Wright zagrał na płycie i podczas trasy koncertowej, jednakĹźe jako... muzyk sesyjny.
  • Okładkę **The Wall** zaprojektował Roger Waters, korzystając z pomocy karykaturzysty Geralda Scarfe'a.
  • Album doczekał się ekranizacji filmowej dokonanej przez Alana Parkera z Bobem Geldofem w roli głównej, ktĂłrej premiera miała miejsce w 1982 roku. Film został przyjęty znakomicie i dziś cieszy się statusem klasyka, jednakĹźe Roger Waters był początkowo wręcz nim oburzony, czemu nieraz dawał wyraz w pełnych nieprzychylnych w stosunku do reĹźysera słów, wywiadach.
  • Taneczny rytm w //Another Brick in the Wall Part 2// jest pomysłem Boba Ezrina, ktĂłry namawiał muzykĂłw do zapoznania się z trendami Ăłwczesnej muzyki dyskotekowej i prĂłbę przeniesienia ich do tego utworu, chciał bowiem nadać niektĂłrym utworom z **The Wall** bardziej komercyjnego charakteru. To takĹźe Ezrin samodzielnie poszerzył - wbrew opinii Watersa i Gilmoura - utwĂłr o drugą zwrotkę, aby w ten sposĂłb wydłuĹźyć go, do "przepisowego" czasu radiowego hitu. On takĹźe wymyślił dodanie chĂłralnej partii śpiewanej przez dzieci. Odpowiednią grupę zebrał realizator w studio Britannia Row - Nick Griffiths. Byli to uczniowie jednej z klas z Islington Green School, gdzie Griffithsowi udało się namĂłwić do pomysłu nauczyciela muzyki Alana Renshawa. W zamian szkoła zyskała moĹźliwość nieodpłatnego korzystania ze studia Britannia Row. Wydany na singlu utwĂłr stał największym przebojem w karierze **Pink Floyd**.
  • Bob Ezrin jest takĹźe producentem innego hitu o "antyszkolnej" wymowie - //School's Out// Alice'a Coopera.
  • W miejscu utworu //Empty Spaces// pierwotnie znajdował się utwĂłr //What Shall We Do Now?//, ktĂłry w ostatniej chwili został z albumu usunięty. PoniewaĹź jednak koperty płyt były juĹź wydrukowane, pierwsze wydanie zawierało wydrukowany tekst do tego utworu.
  • Według pierwotnej koncepcji utwĂłr //Hey You// miał znajdować się zaraz po //Comfortably Numb//. Zostało to zmienione - podobnie jak w przypadku //Empty Spaces// - w ostatniej chwili, w efekcie koperta pierwszego wydania albumu zawierała rĂłwnieĹź niewłaściwie umiejscowiony tekst tego utworu.
  • Tytuł utworu //Vera// odnosi się do Very Lynn, angielskiej piosenkarki, popularnej w czasie II wojny światowej, szczegĂłlnie ze względu na utwĂłr //We'll Meet Again//.
  • Solo Davida Gilmoura z //Comfortably Numb// jest uznawane za jedną z solĂłwek gitarowych wszech czasĂłw. Powstało ono w wyniku spontanicznych improwizacji.
  • **The Wall** był najlepiej sprzedającym się w roku 1980 albumem w USA oraz jest jednym z najlepiej sprzedających się podwĂłjnych albumĂłw wszech czasĂłw. Do dziś sprzedało się ponad 20 milionĂłw egzemplarzy tej płyty.

The Wall

Pink Floyd

Data wydania: 1979

Wytwórnia: Harvest

Typ: Album studyjny

Producent: Bob Ezrin, David Gilmour, James Guthrie, Roger Waters

Gatunki: