Wydawnictwo, którym reaktywowana **Pidżama** wita się z fanami. Jak mówił sam Grabaż, chodziło o pokazanie dwóch nowych i dwóch starych kompozycji. Zacznijmy może od staroci, bo najłatwiej je odnieść do poprzednich wersji. //Trzymając się za ręce// wypada tu jakby bardziej pewnie i zadziornie. To taka punkowa **Pidżama**, do tego bardzo serio. Inny charakter ma //Maszerujemy naprzód//, które już z założenia jest żartobliwe. Pierwotna wersja nawiązywała do ska, tutaj gdzieś ta pulsacja zaginęła. Jest prościej, bardziej punkowo, ale jednocześnie daje się odczuć większe ogranie zespołu. Nowe kompozycje charakteryzują się trochę wolniejszym tempem. Szczególnie //Poznańskie dziewczęta//, które w tej wersji nie mają jeszcze tego chwytliwego riffu znanego z wersji ze **Złodziei Zapalniczek**. Utwór snuje się wolno, z jakąś niepokojącą pulsacją i melorecytacją Grabaża. Wersja na pewno ciekawa, ciężko rozstrzygnąć, która bardziej się udała. Za to na pewno //Gdy zostajesz u mnie na noc// zdecydowanie lepiej wypadło na **Styropianie**. Tutaj świetna, przebojowa melodia i porywający refren giną w nietypowej aranżacji i trochę przekombinowanych partiach waltorni. Wydawnictwo na poziomie, ale zachwytu nie ma. Dobrze, że szybko ukazała się pełna płyta.