Po pełnej sukcesów karierze z **Whitesnake** i współpracy z Jimmym Pagem w projekcie **Coverdale/Page** David Coverdale postanowił raz jeszcze spróbować swych sił w karierze solowej. Płytą solową miało być już **Restless Heart**, ale wytwórnia przycisnęła artystę, by płytę wydać pod szyldem **Whitesnake**. Płytę sygnowaną **David Coverdale**, zatytułowaną **Into the Light** udało się wydać trzy lata później. Efekt? Taki sobie. Klasy Coverdale'a podważać nie można. Jest wciąż w świetnej formie i dysponuje jednym z najwspanialszych głosów na rockowym rynku. Kompozycje są jednak przeciętne, na próżno szukać jakiegoś hitu. Styl oscyluje w granicach dość gładkiego rocka, choć nie sposób nie wyczuć charakterystycznej dla twórczości Coverdale'a bluesowej barwy. Choć tego bluesa nie ma tyle, co chociażby na **Restless Heart**. Co do tej właśnie płyty - na **Into The Light** znalazł się jeden utwór z tamtego albumu w nowym wykonaniu. Chodzi o urokliwą balladę //Too Many Tears//, będącą jednym z jaśniejszych punktów programu. Zaczyna się od intro //...Into the Light//, po którym następuje wstęp do //River Song//, przypominający //Little Wing//, a następująca chwilę później eksplozja gitarowa, również żywo kojarzy się z twórczością **Jimiego Hendrixa**... Już jednak po kilku sekundach nie ma wątpliwości, że to płyta **Davida Coverdale'a**. Są i bardziej zadziorne fragmenty (//She Give Me//, refren //Slave//) i ballady (łzawe //Don't You Cry//, akustyczne //Love Is Blind// czy //Midnight Blues//), większość materiału jednak brzmi dość wtórnie i nie ma większej siły przebicia. W //Slave// przemyka gdzieś jakieś echo //Here I Go Again//, dość ciekawie brzmi klimatyczne //Living on Love//. Całkiem nieźle broni się hardrockowy //Don't Lie to Me//, z pulsującym riffem, jakże kojarzący się ze starym, dobrym **Whitesnake**. Całość zamyka łagodny, akustyczny //Wherever You May Go//. Albumu słucha się dobrze, muzyka wprawia w przyjemny, sentymentalny nastrój, fanom głosu Davida Coverdale'a na pewno się spodoba. Pod względem kompozycyjnym jest jednak dość przeciętnie.