Właściwie: John Michael Osbourne. Ikona muzyki rockowej. Nazywany "ojcem chrzestnym" heavy-metalu lub "księciem ciemności". Jedna z najbardziej barwnych, skandalizujących, a zarazem najpopularniejszych i najbardziej rozpoznawalnych postaci światowego rocka. Wokalista słaby technicznie, ale posiadający bardzo charakterystyczną, wysoką barwę głosu, a przede wszystkim - obdarzony niezwykłą sceniczną charyzmą. Do wielkich sukcesów wybił się z biedoty i nizin społecznych robotniczego Birmingham. Zaczynał wspólnie z kolegą, Geezerem Butlerem, w grupie **Rare Breed**, która połączyła swe siły z Tonym Iommim i Billem Wardem, tworząc grupę **Polka Tulk**, która zmieniła nazwę na **Earth**, a w końcu na **Black Sabbath**. Grupa ta, tworząc niezwykle ciężką w brzmieniu i mroczną muzykę, z automatycznie śpiewającym unisono do riffów Osbournem, szybko okazała się muzyczną sensacją, zrewolucjonizowała światowego rocka i zdobyła olbrzymią sławę. Pierwsze sześć płyt tego zespołu, nagranych w latach 1970-75, stanowi klasykę ciężkiego rocka. Dwa ostatnie - powstawały już w nieprzyjemnej atmosferze i odniosły umiarkowany sukces. W 1979 Osbourne zostaje wyrzucony z zespołu, głównie ze względu na coraz mniejsze zainteresowanie jego działalnością oraz nieustające kłótnie z Tonym Iommim. Z kolegami pogodził się dopiero w latach 90-tych, kiedy to wskrzeszono **Black Sabbath** w oryginalnym składzie i w którym - z przerwami - Ozzy znów śpiewał do 2006 roku. Rok 1979 spędził głównie w hotelu Le Parc w Los Angeles, gdzie nie mogąc poradzić sobie po odejściu z zespołu, pił na umór i zażywał spore ilości narkotyków. Z rynsztoku wyciągnęła go Sharon Arden - jego późniejsza żona - która wspólnie ze swym ojcem, Donem, zdecydowała się zająć solową karierą muzyka. Po zebraniu zespołu, którego nieoczekiwanie najjaśniejszą gwiazdą stał się gitarzysta Randy Rhoads (jego talent dosłownie eksplodował) Ozzy rozpoczął w 1980 r. solową karierę, która staje się aż do dzisiaj nieprzerwanym pasmem sukcesów. Z początku wydawał płyty corocznie (dwie najsłynniejsze - **Blizzard Of Ozz** w 1980 r., a **Diary Of A Madman** w 1981 r.), aby z czasem zdecydowanie obniżyć częstotliwość ich nagrywania (w ciągu ostatnich 20 lat wydał zaledwie pięć studyjnych albumów). Słynął z odkrywania muzycznych talentów, którzy w jego zespole zdobywali sławę i uznanie. Do takich zalicza się ś.p. Randy'ego Rhoadsa, Jake'a E.Lee, Mike'a Ineza, Roberta Trujillo, Randy'ego Castillo czy w końcu ikonę współczesnej gitary - Zakka Wylde'a. Jego kariera obfitowała w niezliczone ekscesy i skandale, których głównym powodem było zdecydowane nadużywanie alkoholu i narkotyków. Odgryzienie głowy gołębiowi i nietoperzowi, strzelanie z katapulty surowym mięsem do publiczności na koncertach, wysikanie się na Fort Alamo - miejscu narodowego kultu Amerykanów, próba uduszenia własnej żony - to tylko najsłynniejsze z jego ekscesów. Nie dziwi więc fakt, że przez wiele lat cieszył się złą sławą. Ekscesy i hedonistyczny tryb życia przerwał dopiero w latach 90-tych, kiedy zaczęło się to coraz mocniej odbijać się na jego zdrowiu. Współpracował i gościnnie brał udział w nagraniach wielu muzyków, spośród których wymienić należałoby przynajmniej **Motorhead**, Litę Ford, Gary'ego Moore'a, **Type O'Negative**, Roba Zombie, Ringo Starra, Ricka Wakemana, **Wu-Tang Clan**, **Black Label Society**, Kim Basinger, **Infectious Grooves** czy Alice Coopera. Tym większy można mieć do niego żal, że dziś przez większość osób kojarzony jest nie ze swoimi dokonaniami muzycznymi, ale z kręconym dla MTV reality show **The Osbournes**, który dokumentuje codzienne życie Ozzy'ego i jego najbliższej rodziny. Dla wielu występ Ozzy'ego w tym programie był zaprzeczeniem etosu rockandrollowca, który zawsze wyznawał, sprzedaniem własnej legendy i własnych dokonań. Od czasu emisji pierwszego odcinka, szacunek rockowego środowiska do Osbourne'a bardzo mocno spadł, ale cokolwiek by się działo, nikt i nic nie jest w stanie odebrać jego wielkich muzycznych dokonań...