Ozzy Osbourne, Tony Iommi, Geezer Butler i Bill Ward. Ta czwórka outsiderów z robotniczego, ponurego angielskiego Birmingham zrewolucjonizowała w latach 70. XX wieku muzykę rockową. Ich pierwsze albumy porażały, stając się niedoścignionymi wzorcami dla wszystkich późniejszych gwiazd ciężkiego rocka. Nikt nie grał wówczas tak ciężko, surowo i mrocznie. Bo to właśnie ten zespół miał w składzie króla gitarowych riffów, świetną sekcję rytmiczną i nieokiełznanego szaleńca przy mikrofonie o unikalnej barwie i specyficznej manierze. Po odejściu Osbourne'a w grupie śpiewali z doskonałym skutkiem Ronnie James Dio, a później Ian Gillan. Następnie był epizod z Glennem Hughesem i wieloletnia współpraca z Tonym Martinem. Koleje losu zespołu, którego jedynym stałym członkiem był Tony Iommi, toczyły się bardzo różnie. To jego upór i wiara spowodowały, że mimo wielkiego kryzysu i spadku popularności w drugiej połowie lat 80., zespół zdołał utrzymać się na powierzchni i - choć na mniejszą skalę niż dawniej - wciąż działać z sukcesami. Renesans popularności formacji nastąpił w roku 1997, kiedy to reaktywowała się ona w oryginalnym składzie. Po licznych trasach koncertowych, grupa w 2005 roku zawiesiła jednak działalność, sześć lat później powróciła jednak bez Billa Warda w składzie, nagrywając w 2013 roku album //**13**//. **Black Sabbath**. Obok **Led Zeppelin** i **Deep Purple** najważniejszy zespół ciężkiego rocka.